Türkiye artık yanlız değil..

Bu sözü her olaya teşmil edebilirsiniz.

Mesela Trump’ın  Kudüs’ü İsrail’in başkenti ilan etmesi…

İlk başta hemen başlıyoruz;

“Trump, NeoCon-Pentagon-Evangelist-Yahudici kesimin istediğini yaptı” demeye…

Ama kazın ayağı aslında hiç de öyle değil.
Oyun kurucu “akıl”, müthiş bir “akılla” hareket ediyor.

Birkaç adım sonrasını düşünüyor, planlıyor ve adımı da, başka birine attırıyor.

Oyunu kuran başka,
Oyunda, adımı atan başka.
Burada, perdenin önündeki Trump.

Adımı attıran ise; sanıldığı gibi, NeoCon-Pentagon-Yahudi cephesi değil.

Adımı attıran, ABD’ye yeni bir çehre, yepyeni vizyon, yeni bir yönetsel hiyerarşi kazandırmak ve revize edilmiş güç  haline dönüştürmek isteyen “yeni yüzyıl” planlayıcısı bir akıl.

Gelin Kudüs olayını birlikte irdeleyelim.

Ve bunu da, BM’de oylamada “evet” diyen 128  ülkeye bakarak değerlendirelim.

ABD gibi bir ülkeye, 128 ülkenin tamamının karşı çıkması sizce mümkün mü.?

ABD’nin bütün tehditlerine rağmen 128 ülkenin bunu takmaması nasıl bir şey.?

Üstelik, ABD’nin uhdesine almış gibi görünen, Suudi Arabistan ve Birleşik Arap Emirlikleri’nin bile, ABD karşıtı oy kullanması sadece halkın tepkisinden çekinildiği için mi.?

Ve özellikle, ABD’nin mali yardımlarına bağımlı kalmış ülkelerin karşıt oy kullanabilmelerinin nedeni sadece özgür davranmaları mı..?

Hayır, hayır hayır…
Oyun kurucu, oyunu çok güzel kurguluyor ve kurguladı.
Önce Trump’a Kudüs konusunda böyle bir adım attırdı.

Sonra aynı Trump’a ülkeleri mali yardımları kesmeyle tehdit ettirdi.

Ve bu karar Pentagon-NeoCon-Evangelist-Yahudi ABD’sinin isteğiymiş gibi  lanse ettirdi.

Peki geldiğimiz noktada durum ne…

Daha önceki yazılarımda “Merkeziyetçi” kesim diye söylediğim cephenin küresel bazlı hakimiyet olgusunda, bir adım daha ilerlediği görüldü.

Bu oylama ile, bu kesimin oluşturmaya çalıştığı ve tüm dünyayı kapsayan cephe genişledi, saflar sıklaştı ve adeta, oylamayla deklarasyona dönüştü.

İlk başta mağlup görünenler galipleşti.

Bu başarıda, Erdoğan’ın İslam-Hristiyan ayırt etmeksizin; mazlum ve mağdur ülkeler ve milletler nezdindeki itibar ve liderlik karizmasının etkisi asla yadsınamaz. Bu sonucun alınmasında İngiltere ve organizasyonun arka planındaki “aklın” payı ne kadar çok ise; Erdoğan’ın da etkisi o derece önemli ve kıymetlidir.

Peki, Kudüs olayıyla sıkıntıya düşen kim? Hangi cephe.?

Pentagon-NeoCon-Evangelist-Yahudi ABD’si….

Mahir Kaynak formülasyonunu bu olaya uyarlarsak;

Olayın sonucu kime yaradı; Merkeziyetçilere, yani karşı cepheye…

Olayda fitili ateşleyen/ateşletilen has oğlan kim; Trump…
ABD seçimleri konusundaki yazımda bahsetmiştim.

Son onbeş güne kadar önde giden Clinton’un, kaybedeceğini ve Trump’ın kazanacağını dile getirmiştim.

Ve Trump’ın, göreve getirenler için “en sadık başrol oyuncusu” olacağını, verilen görevleri yapacağını, kendi kafasından birşeyler yapamayacağını ve görevini tamamlayınca da, o görevden gideceğini  söylemiştim.

Evet…

Şuanda Trump tam da bu işlevini ifa ediyor.
Yani, sadece verilen görevi yerine getiriyor.

Katar ambargosu kararına, Kuzey Irak referandumuna ve son olarak da Kudüs olayına bakınca;

Pentagon ABD’sinin üçüncü golü yediğini görürüz.

Hatta gol, Trump tarafından adeta kendi kalesine atıyor/attırılıyor.

Peki bunlar tesadüfi veya Trump’ın özgür iradesiyle mi oluyor..?

Ya da, Trump’ın narsist, bencil ve ben bilirimci şekilde afili imza atmanın şehvetine kapılmasıyla mı.?

Tabi ki, hiç biri…

İnce ince, kilim gibi dokuyarak bir noktaya gelmek isteyen, planlarını karşıt cephenin adeta elini kolunu bağlayarak realize eden ve “akılla” hareket etmeyi prensip edinmişlerin pratiklerinden başka bir şey değildir.

Sadece, biz görünenle amel edip, görünenin arkasına nüfuz edemeyince;  kimin neyi, niçin, nasıl ve kimin direktifiyle yaptığını anlamıyoruz.

Oyunun sonunda ne olacaktır..?

ABD hayatiyetine devam edecektir.
Ama nasıl bir ABD..?

Yönetimde ve karar süreçlerinde Pentagon-Evangelist-NeoCon-Yahudi  etkisi azalmış bir ABD.

Yani hakimiyet aracı olarak, terör, silah, kaos ve savaşı birincil alternatif düşünmeyen  ABD.

Kurumlararası acımasız çatışmaları bitirmiş ve bir noktada, kamusal uzlaşmayı sağlamış bir ABD.

Finansın ciddi el değiştirdiği, doların belki de yeniden basılarak, sanal, elektronik (aslında olmayan dolar) dolarların minimize edilip büyük ölçüde kontrol altına alındığı bir ABD.

FED’de gücün ciddi anlamda el değiştirdiği ve yeni ekonomik dinamiklerin oluştuğu bir ABD.

Hakimiyet yolunda coğrafyaların ve milletlerin varlıklarını yok saymayarak, küresel ölçekte bölgesel başat devlet ve liderlerle uzlaşıyla yol almak isteyen bir ABD.

Yakarak, yıkarak, yokederek değil de; yaparak, inşa ederek imha etmeyi tercih eden bir ABD.

Çin, Rusya, Fransa, Türkiye gibi ülkelerin bölgesel öncü lider ülkeler olarak kabul edildiği, “Tek güç benim” aforizmasından uzak, ama yine büyük güç olmaya devam eden bir ABD.

“Özgürlükler ülkesi benim” demeye devam eden, ama başkalarına  özgürlük cimrisi olup; farklı coğrafyalara “özgürlük, demokrasi ve insan hakları” sloganıyla işgale daha usturuplu giden bir ABD.

İngiliz Siyasa’sının hakim olduğu, diplomatik reveransların emperyalizme kamuflaj yapıldığı, ama “ABD Ötesi Dünya”nın şimdiki kadar, yok sayılmadığı bir ABD.

Kısaca, yenilenmiş, revize ve disipline edilmiş;  farklı güç, oluşum ve temerküzlerin inisiyatifine teslim olmayan, biraz daha akılla ve uzlaşıyla hakimiyet kurmayı hedefleyen bir ABD.

Bugün ve yarın Türkiye’nin ve Erdoğan’ın pozisyonu

Son Kudüs olayı Türkiye’nin pozisyonunu netleştirdi.

Safı belli oldu.

Şu bir gerçektir ki; bu ikili cepheleşmede başına buyruk kalabilmek zaten mümkün değildi. Rusya, Çin, Fransa, İngiltere gibi ülkelerin bile bağlantısız hareket edemediği bir ortamda, bizim “onurlu yalnızlık” refleksiyle hareket ederek, tercih yapmamamız makul bir diplomasi olmazdı.

Gerçekçi olmak zorund……….