Unutuyoruz; Hayatın gayesini, faniliğini unutuyoruz..

“Ey İnsanoğlu…Ne diye böbürlenip duruyorsun !Doğumun bir damla su,Ölümün bir avuç toprak değil mi…?” der Şems-i Tebrizi… Unutuyoruz… Faniliğimizi, acizliğimizi, zayıflıklarımızı unutuyoruz. Hastalığı, yokluğu ve özellikle ölümlü olduğumuzu unutuyoruz. Ömrümüzü nihayetsiz sanıyoruz. Hırslarımız, emellerimiz, bitmek bilmez isteklerimiz esir alıyor hayatımızı. Özgürlük adına esirleşiyoruz, farkında bile olmadan. Dünyevi şeyleri hiç unutmuyoruz ama unutmamamız gereken