İnsanlar ve toplumlar hayatında kritik ve zor anlar vardır. Hele de, hakim güç isen bu anlar ayrı bir önemi haizdir. Bu vakitler gerçekle sahtenin, yalaka ile samiminin, sinsiyle hasbinin, gerçek dostla riyakarın gerçek yüzlerinin ortaya çıktığı anlardır. Kimi insanlar için turnusol kağıdı gibidir, bu zamanlar… 31 Mart seçim sonuçlarıyla
Fransa seyahati öncesi ve sonrası Sayın Cumhurbaşkanı’nın gözlerine ve sözlerine baktım. Bakışları derinlik, hırs, azim ve sanki hesaplaşma anlatıyordu. Söylediklerinden söylemediklerini, söyleyemediklerinden yapacaklarını gözledim. Gözlerinden, sessizce anlattıklarını okudum. Onu, Onun reflekslerini, liderliğini ve kendindenliğini iyi bilen pek az kişiden birisi olduğumu söylememi çok görmeyin. Tanıdığımı ve doğru gözlediğimi düşünüyorum Sayın
Urfa’da bir meczub çıkıyor Atatürk Büstüne saldırıyor, İstanbul’da bir Güvenlik Görevlisi durumdan vazife çıkartıyor; bir bayanı kıyafeti nedeniyle parktan atmaya çalışıyor. Bunlar tesadüfi ve spontane olaylar mı acaba, Burnuma pis bir provokasyon kokusu geliyor, Sanki, bir “karanlık el” devreye giriyor; “Bireysel hayat hakkına” ve herkesin müştereği olan Mustafa Kemal Atatürk’ün manevi varlığına saldırı
Dünya yeniden II. Dünya Savaşı öncesine dönüyor… Yakın gelecekte savunma odaklı, yeni ve daha mikro kamplaşma ve konjonktürel ittifakların kurulacağı bir döneme giriyoruz. Uluslararası ilişkiler ve diplomaside kavramların içeriği değişiyor, yeni söylem ve jargonlar devreye giriyor. “Güç” okuması ve “Güç”ün tanımlaması değişiyor. Bunlara paralel olarak Uluslararası Kuruluşlar ve
