Hayırlısı olsun.. Hayırlısı buymuş..

‘Hayırlısı Olsun…’ Efsunlu söylem; hepimizin dilinde..
Bazen farkında olmadan bile, dökülür dilimizden.
Güzeldir, hoştur, manevi ve uhrevidir,
En güzel dilektir,
Mutlak İradeye tevekkül ve teslimiyettir.
Çünkü son tahlilde; takdir, Mutlak Kudret sahibinindir.
Bu hal ve ahvalde, söylenebilecek tek kaçınılmaz söz ve kelamdır.
Ama;
Sebeplere teşebbüs yoksa,
Karanlığa bir mum yakılmıyorsa,
Sorunun halli için bir adım bile atılmıyorsa,
Haksızlık karşısında susuluyorsa,
Zulme rıza irtikap ediliyorsa,
Neme lazımcılık almış başını gidiyorsa,
Leş kesilmişçesine bir duyarsızlık hakimse;
“Hayırlısı Olsun…” demek; ne kadar “hayırlısı” olur, sizce…
Veya konuşuruz, konuşuruz konuşuruz; ama bumerang cehenneminden çıkamayız,
Kesif bir çözümsüzlük hakimdir artık.
Taraflar için her şey “çıkmaz sokak”laşır.
Ümit ışığı iyice sönükleşir,
Olumsuzluk, kayıp ve kötü son, artık mukadderdir.
Hemen imdada yetişir o söz;
“Neyse bakalım… Hadi hayırlısı… Hayırlısı olsun…”
Laf olsun torba dolsun kabilinden,
“Hayırlısı olsun” diyorum ama aslında ben de inanmıyorum, acziyetiyle söylenen bir geçiştirme…

Yahu “Hayırlısı Olsun…” derken ve kendin bile inanmıyorken; sence hayırlısını verecek Takdir-i İlahi bu durumu bilmiyor mu…

Kendin inanmadığın…

Yazının devamını okumak için bağlantıya tıklayınız: https://ogunhaber.com/yazarlar/cengiz-aygun/hayirlisi-olsun-hayirlisi-buymus-101074m.html