Ne ara bu hale geldik ki; Şifa yerine lanet diliyoruz!..

Savaşta bile,
Silah silaha, göğüs göğüse savaşlarda bile bir “ahlak” var.
Hasımlıkta/rakiplikte ve hatta düşmanlıkta bile bir adap var, hukuk var ve haysiyetli bir duruş var.
Düşene vurulmaz,
Vurulana sövülmez,
Esire bile hakaret edilmez.
Hal böyleyken,
En şiddetli husumetlerde bile bir “insaniyet” varken;
Biz insanlığımızı nasıl ve ne ölçüde kaybettik ki; Covid gibi asrın vebası denecek bir virüse maruz kalan birine ağır/galiz ve gayri insani söz ve söylemde bulunabiliyoruz!..

Bırakın bu kişinin Cumhurbaşkanımız olmasını; herhangi biriyle ilgili bile, bu kem sözler nasıl edilebilir,
İnsan insana, nasıl bu kadar ağır/kötü/çok kötü temennilerde bulunabilir!..
Kaldı ki, Erdoğan sadece Tayyip Erdoğan değildir,
Sevsek de sevmesek de, tasvip etsek de etmesek de, o bizim Cumhurbaşkanımız.
Onun sağlığı devleti/herkesi/her şeyi ilgilendirir ve etkiler.
Arkadaşlar,
Hastalık/kaza-bela/ölüm gibi hadiseler hepimiz için olası ve muhtemeldir.
Herkese eşit mesafedeki ve engel olunamayacak musibetlerdir.

Yapmayın, etmeyin…

Yazının devamını okumak için bağlantıya tıklayınız: https://www.ogunhaber.com/yazarlar/cengiz-aygun/ne-ara-bu-hale-geldik-ki-sifa-yerine-lanet-diliyoruz-102120m.html