Yeni bir yıl / Yeni bir umut; Yaşasın ümit / kahrolsun ümitsizlik!..

Yine yeni bir yıla giriyoruz.
Her yılın sonunda olduğu gibi…
Gelin, bu defa güzel bakıp güzel düşünelim ve daha olumlu olalım.
“Polyannacılık mı yapalım yani..” demeyin hemen.
Çünkü öyle demiyorum.
Bakınız,
Acısıyla tatlısıyla, kederiyle sevinciyle, darlık ve bolluğuyla; şu veya bu şekilde bir yıl bitiyor,
Aslında hüzünlendirici bir durum.
Ama tam bu esnada yeni bir yıl başlıyor ki; ümit edebilmenin anahtarı,
Umutlu olabilmenin kapısı,
Her şeye rağmen, yeni bir varlık sahası…
Diyelim ki; kötümser/umutsuz ve negatif hisler içindeyiz.
Ne kazanırız?
Sıfır, elde var sıfır,
Kendimizi, en baştan kaybetmeye mahkumu ederiz!..

Peki, iyimser/umutlu ve daha iyiyi düşünür/düşler ve hisseder olursak ne kaybederiz?
Hiçbir şey…
Hiç olmazsa umutla gireriz, umudu yeşertiriz, ümitleniriz.
Bu bile, bir sinerji yaratır.
Umuda, bir mum yakmış oluruz.
Mumlarla, kandiller oluşturur, aydınlığa el veririz.
Benim yaktığım “bir mumdan ne olur ki…” demeyelim.
“Gün doğmadan neler doğar,
Kıyamet kopmadıkça her şey olabilir,
Ve, sen de ümide sarıl…” diyerek, tıpkı Mehmet Akif’in;
“Allâh’a dayan, sa’ye sarıl hikmete râm ol,
(Allah’a dayan, çalış-çabala ve hikmet razı ol)
Yol varsa budur bilmiyorum başka çıkar yol… (Tek yol budur, başka bir yol bilmiyorum.)” dediği gibi düşünebilir/yapabiliriz.

Arkadaşlar…

Yazının devamını okumak için bağlantıya tıklayınız: https://www.ogunhaber.com/yazarlar/cengiz-aygun/yeni-bir-yil-yeni-bir-umut-yasasin-umit-kahrolsun-umitsizlik-102066m.html