Ne güzel bir şey; “Geleceğini biliyordum” diyebilmek!..

Savaşın en kanlı günlerinden biri…
Asker, en iyi arkadaşının biraz ileride kanlar içinde yere düştüğünü gördü.
Ateş yağmuru altındaydılar.
Bir saniye olsun başlarını siperden çıkartamıyorlardı.
Ama arkadaşının vurulduğunu gören askerin gözü hiçbir şeyi görmüyor ve vızır vızır geçen mermileri umursamıyordu bile…
Teğmene koştu ve;
“Teğmenim, fırlayıp arkadaşımı alıp gelebilir miyim?” dedi…
“Delirdin mi?” der gibi baktı teğmen…
“Gitmeye değer mi?..
Arkadaşın delik deşik olmuş…
Büyük olasılıkla ölmüştür bile…
Kendi hayatını da tehlikeye atma sakın.”

Asker ısrar etti ve teğmen ne yaptıysa ikna edemedi.
“Peki ” dedi. “Git o zaman…”
İnanılması güç bir mucize…
Asker o korkunç ateş yağmuru altında arkadaşına ulaştı.
Onu sırtına aldı ve can havliyle koşa koşa döndü…
Birlikte siperin içine yuvarlandılar.

Teğmen kanlar içindeki askeri muayene…

Yazının devamını okumak için bağlantıya tıklayınız: https://www.ogunhaber.com/yazarlar/cengiz-aygun/ne-guzel-bir-sey-gelecegini-biliyordum-diyebilmek-101951m.html