Tesadüflere inanmam ve burnuma pis kokular geliyor..

Olan, oldurulan, yaşanan ve hatta yaşatılmaya çalışılan bazı olaylar garibime gidiyor.
Mesela; İstanbul Sözleşmesi…
2011 yılında imzalanmış ve hatta İstanbul’da imzaya açıldığı için “İstanbul Sözleşmesi” denen ve “kadına şiddet-aile içi şiddet”in önlenmesine dair yasal düzenlemeye mehaz ve kaynak oluşturan sözleşme…
Bayramdayız gerçi ama; bayram değil seyran değil, eniştem beni neden öptü misali; 2011’den beri dur, bekle ve bir anda bu sözleşmenin fecaat olduğunu, bağımsızlığımıza, dinimize, milliyetimize, soyumuza sopumuza halel getireceğini söyle…

Yahu ne oldu arkadaş,
Bunu ülkenin ana konusu yapmaya sebep, ne oldu…
Biri bana söylesin, ben de aydınlanayım.
Bana ilginç geliyor,
Soru işaretleri üşüşüyor,
Kimse kızmasın ve alınmasın ama ben bunun arkasında başka şey olduğunu düşünürüm.
Bir diğer konu:
Ayasofya ibadete açılıyor.
Gayet güzel ve oldukça takdire şayan bir durum.
86 yıllık bir özlemin realizasyonu.
Ama gündeme gelen tartışma böylesi bir icraatı gölgede bırakıyor.
Kimseyi zemmetmiyor, eleştirmiyor, tarafgir olmadan diyorum ki;
O hutbe daha geniş yelpaze oluştursaydı,
Ayasofya’nın açılışına dair beyanatlar polemikten uzak tutulsaydı,
Osmanlı ve Cumhuriyet’in karşı karşıya getirilmesine meydan verilmeseydi,
Atatürk’le Lanet’in yan yana getirilmesine fırsat verilmeseydi; daha iyi olmaz mıydı…
Peki bunu ben düşünüyorum da konuya müdahil kurum ve kişiler düşünemiyor mu,
Söylenen sözlerin, açıklamaların nereye varıp nasıl sonuçlar doğuracağını akledemiyorlar mı…
Fatih Vakfiyesinin münderecatının detayları ve böylesi bir içerik içermediği bilinmiyor mu idi..!
Ben bu noktada da, soru işaretleriyle hemhalim.
Kimse kızmasın ama kafam karışıyor.

Ve tüm bu tartışmalı…

Yazının devamını okumak için bağlantıya tıklayınız: https://ogunhaber.com/yazarlar/cengiz-aygun/tesaduflere-inanmam-ve-burnuma-pis-kokular-geliyor-101101m.html