Avrupa’daki gurbetçiler
Almanya ve Avrupa’daki gurbetçilerin genel hali, ve neden toplumsal bir güç oluşmuyor!
Almanya, gurbet denince akla gelen ilk ülkedir. Ve diğer ülkelerdeki durumlar, ancak Almanya’nın küçültülmüş bir hali dir. Onun için bu ülkeyi baz almakta fayda var!
Göç, malum ki 60’lı yıllarda başladı, Türkiye den Almanya’ya.
İnsanlar ta o zaman, iş ve işçi bulma kurumlarında anladı aslında Alman’ların ne zihniyette olduklarını. Tabiri caizse, hayvan pazarında gibi muamele etti, Almanya’dan gelen Doktorlar ve uzmanlar.
Hayır, okumuş, tahsilli insanlar değildi aradıkları özellikler!
Sağlam, sağlıklı ve güçlü olmalılardı. Gerisi pek önemli değildi, zira en zor ve en pis işleri göreceklerdi!
Ve bugünün temelleri atıldı o zaman’lar.
Zira gelenlerin ekserisi, okuma yazmayı zor biliyordu. Orada bir de dil sorunu vardı, kültür sorunu vardı.
Kalıvermişlerdi “gavur ellerinde” öylesine, iç içe. Almanlar ile karşılaşmayı, kaynaşmayı ne onlar istiyordu, ne de Almanlar.
Daha bugüne dek, halen orada yaşayıp tarzanca konuşan pek çok insanımız mevcuttur!
Ve hayalleri vardı, bir ev, bir araba yada traktör parası toplanacak ve dönülecekti… Ama öyle olmadı!
Aileler geldi peşleri sıra, ve birden lojmanlar dar geldi, evler tutuldu. Çocuklar vardı birde (mesela ben), ve dünyaları terse dönmüştü adeta. Türkiye de, Anne, Baba gibi sevilen öğretmenler, ikinci ev gibi görülen okullar yoktu.
Dilleri belirsiz bir sürü insanlar, aşağılarcasına birşeyler höykürüyordu, gel de anla!
Pek az bir kesim, doğru dürüst bir eğitim almayı başardı o Zaman’lar!
Ve o zamanların çocukları, bugünün dedeleri artık!
Akıl fikir hep vatandaydı o Zaman’lar, bir Türk bakkalına girildiğinde, Türk gazetesi alındığında, adeta Vatan hasreti gideriliyordu!
Evet, siyasetten Almanya’da hiç bir hakka sahip olmayan insanımızın bu meramı da vatana kanalize ediliyor, ve Türkiye’de gelişen sağ/sol kutuplaşması aynı şekil ve şiddeti ile Almanya’da da gelişiyordu.
Bu durum da ta bugünleri gördü.
Halen Türk varandaşı olup Almanya’da yaşayan insanımız, siyaseten neredeyse hiç bir hakka sahip değil, -yabancılar Meclis’i seçimleri- hariç, hiç bir şekilde oy hakları yok. Dolayısı ile ses çıkarabilme fırsatları da yok.
Elbette sayısız STK lar mevcut. Lakin onlar da genellikle birbirleri ile uğraşmak ile meşgul, bırakın etkili bir lobi faaliyetleri ni icra etmeyi, aynı güruh da olup ta, değişik “görüşlere” sahip oldukları için, asla bir araya gelemeyen STK lar.
Elbette bu durum değişebilir, lakin bunun genç ve tahsilli kesimin örgütleşmesi ile başlayacaktır!
(Cengiz Aygün beyefendiye verdiği imkandan dolayı teşekkür ederim)
Saygılarımla
Murat Yılmaz
