Kur üzerinden Türk Ekonomisinde kasırga estirildi. Tedirgin etti mi… Etti. Huzursuz etti mi. Etti. Ama rüzgar şimdi doğru yöne esmeye başladı. Zaten bu “Kriz Girişimi", rüzgarı tersine estirmek, suyu tersine akıtmaya benzer bir durumdu. Türkiye 2001 Kriz dönemindeki Türkiye değil. Bugün Türkiye sallandı mı, Avrupa ülkeleri sallanır, ABD sallanır, Ortadoğu karışır. ABD’nin
Yeni Dünya Düzeni yol haritasına kavuşuyor. Artık taraflar ve çerçeve belli olmaya başladı. Kartlar ve kozlar açık oynanıyor ve işin rengi ortaya çıkıyor. Dolara ve doları bir silah gibi kullananlara, savaş tacirlerine, görünürde ABD yönetimini elinde tutan “Pentagoncu, Evangelist, NeoCon ve Yahudici” kesime karşı alternatif küresel ittifak ve
Dışişleri Bakanı Mevlüt Çavuşoğlu’nun ABD Dışişleri Bakanı Mike Pompei ile görüşmesiyle Türk-Amerikan ilişkilerinde diplomasi süreci başlamış oldu. Bu görüşmenin akabinde bugün bir Türk heyeti ABD’ye gitti. ABD Dışişleri ve Beyaz Saray sözcülerinin bu görüşmelere dair söylem ve yaptıkları vurgular oldukça anlamlıdır. Türk Heyetinin ABD’li yetkililerle yapacağı görüşmelerin olumlu
2001 yılında Türkiye, Cumhuriyet tarihinin en büyük ekonomik krizini yaşadı. Krize nasıl/niçin/neden gelindi meselesini burada bir kenara koyuyorum. IMF ve Kemal Derviş’e teslim olmak zorunda kaldık. Reform ve krizden çıkma konusunda ağır, acı ve radikal politikalar başlatıldı. 2002 yılında AK Parti iktidara geldi ve bazı küçük dokunuşlarla beraber ekonomi
Kaldırım taşıyla doktorun başına vurarak ağır yaralıyor. Sebep; Yüksek ateş nedeniyle getirdiği çocuğuna iyi bakılmamış ve kendisi bilgilendirilmemiş. Başka bir hastanede başka bir hekim, başka bir hemşire veya hasta bakıcı benzeri şiddete maruz kalıyor. Diğer bir yerde diğer bir sağlık çalışanı itilip kalkılıyor, sözlü ve fiziki şiddete muhatap
Ramazan ve yoğun bir seçim süreci sonrası tatil moduna girmiştim. Birazcık olsun dinlenirken geçen gün Marmaris’te Sayın Cumhurbaşkanımız ve Hazine ve Maliye Bakanımız Berat Albayrak’ın gözlerine ve sözlerine bakma imkanı doğdu. Ama burada, ekonomik gidişat ve muhtemel gelişmelere ve Sayın Albayrak’a dair gözlem ve düşüncelerimi paylaşmak
Daha önce de sık sık yaptığım gibi, son zamanlarda yine gençlerle zaman geçirdim. Ramazan ayında, İstanbul ve başka pek çok şehirde iftar ve sahurlarda bir araya geldim. Bayramın bir kısmında beraber oldum. İzmir’de buluştum, konuştum, sohbet ettim. Her şey konuştuk. Gencecik dimağlarda akıl ve akılcılığın gençlik enerjisiyle buluşumunu gördükçe tebessüm
Yeni sistemin ilk Cumhurbaşkanı göreve başladı. Böylece Parlamenter sistem sona erdi ve Başkanlık sistemi başladı. Yeni sistemin ilk kabinesi oluştu. Şaşırmadım diyemem. Ama beklemek, zaman vermek ve izlemek lazım. Her kabine açıklandığında benzeri pozitif veya negatif değerlendirmeler olur. Bu defa da beğenen/beğenmeyen oldu ve olacaktır. Galiba, kamuoyu biraz daha yüksek profilli bir
Hepimizin dilindedir; 'Allah evlat acısı vermesin' duası. “Rabbimiz kimseyi evladıyla imtihan etmesin” diye yakarırız. Ama yavrularımızla, evlatlarımızla, çocuklarımızla, masmasum günahsızlarımızın başına gelen; kahredici olaylarla sınanıyoruz. Mahluk bile denemeyecek insan suretli müsveddelerin ciğerparemiz, canımız yavrularımıza kelimelerle bile ifade edilemeyecek iğrençlik ve vahşetleriyle yüz yüzeyiz. Lanetlemek, kınamak, tükürmek yetmiyor, yetmiyor, yetmiyor. Polatlı’da
Yabancı fonlar ve sermaye gelmez; eleştirirler. Fon yöneticileri, fonlar ve finans gelir; yine eleştirirler. Gelene tefeci derler. Gelmeyince “bakın yabancı ilgisi kalmadı, ekonomi çok kötü” derler. Mark Mobius ve Türkiye ziyaretine dair detaya girmeden önce; yıllardır bu konulara vakıf birisi olarak, para ve finansın uluslararası hareketiyle ilgili birkaç ana
